Sweeper

I touched that has not known touch,
the cold door squeaked to give way,
the doomed room I survey,
dust in my nostril made me lurch;

dirt collected since time unknown,
bad odor got to the skin and bone,
I shrank from the stinking room,
in despair laid down my broom;

to this day I never cursed fate,
that made the ignominious sweeper,
but instead felt truly great,
to clean the world of dirt and despair;

many a valiant tried to clean it,
dirt still got accumulated,
by their efforts stimulated,
I came but lost hope and wit;

there was some evil shapeless,
but this room was hopeless,
got a bent back sweeping all day long,
can feel something deeply wrong;

cold souls dump their waste,
a curse I should taste,
easy to fight an enemy known,
but how to fight the unknown;

fought waste when none liked its taste,
waste is all I am, I shall soon waste,
then someone else shall sweep,
but not a soul will weep.

Faith

Life is a swim through the rivers of time,
against the currents and storms of trouble,
or with the currents and breeze of pleasure,
faith is a pole extended from nowhere;

unfortunately it comes with thorns attached,
thorns inflicting pain make swim miserable,
one can swim without it and with joy,
but then comes the fear of drowning;

the pole without thorns is what we want,
some aware of this yet can’t hold pole,
to them are no poles, they’re invisible,
they are the ones blinded by science.

Mighty Meek

The poor one weak and meek,
the mute can’t speak or seek,
hope that heroic roman or greek,
shall save him seems bleak;

but due to some fatal leak
in the plans of that weak,
the mouse runs in a streak
before the cat so sleek;

the cat pounces in the creek,
winds and clouds cause a freak
eagle to have a close peak
from atop a mountain peak;

the eagle picks the cat with its beak,
the cat in fear gives a shriek,
omens, spirits or some mystique
the cause, the mouse was saved is oblique.

Samanyan Revolution quotes

1. The first barrier in a revolution is breaking the shackles of home and that is the toughest part.
2. In the modern revolution Che Guevera’s gun fights are replaced by the digital phenomenon where content is the bullet(s) and marketing and reach is the gun and the call for action and persons acting upon it in real life are the hands pulling the trigger.
3. Turbulent times call for a revolution but why in seemingly calmer times, it is to prevent further turbulence, violence, blood shed and have a bloodless revolution.
4. From the Gita, Bible, Koran to Che Guevera, all say the same thing when ever there is tyranny and oppression we must fight and defeat it, whatever be the cost, for live life with dignity or it isn’t worth living at all.
5. In India is there a need for revolution, think of the tyranny, can a normal person challenge a minister or business tycoon and come with their dignity unscathed.
6. You need a mad man to start a revolution and there isn’t any one madder than me in the people I know.
7. Every revolutionary becomes a Tyrant and as long as bloodless revolutions are possible they must happen cyclically and faster as corporate know the importance of faster product life cycles.
8. Elections aren’t a bloodless revolution; something more more potent to bring radical and good change to the lives of the people can be only called a revolution.
9. A revolution needs countless people but the anger of an isolated man on the tyranny of the state can be a starting point.
10. A revolutionary and an anarchist aren’t the same thing but an anarchist can start and participate in a revolution but a revolutionary is needed to carry it through.

Life’s Concern

To all life is a gift,
it is more than food shelter,
joy even when without food is better,
but some fools refuse this so swift;

unknown to beauty unseen cause opinion rift,
all the fragrance known is of the gutter,
never allowed the wings to flutter,
they’d understand once given a lift;

dirt or neat, pigs don’t discern,
the many pleasures unknown to the beggar,
all these rebukes made hearts burn,
at last was heard the voice of anger;

to many food isn’t life’s main concern,
cause never felt the pangs of hunger.

பொறி

எதிரிகள் என யாருமில்லை
இருந்தால் அனைவரும் தான்
நண்பர்கள் என யாரும் இல்லை
இருந்தால் அனைவரும் தான்
உறவுகள் என யாருமில்லை
சாகவில்லை சலித்து விட்டனர்
நத்தை மீது பாசம்
எத்தனை கால காத்திருப்பு
சுய நலம் கொண்டவனை மன்னீக்கலாம்
எப்படியும் தனியாக பிழைத்திடுவான்
சுய நலம் கொண்டு சுய நலன் அறியாத
மூடன் என்னை என் செய்வார்

சக பயணிகள் கூட இல்லை
பயணம் என்றால் பாதயுண்டு இலக்குமுண்டு
வழிபோக்கன் எனக்கு பாதை இல்லை
ஆனால் எனக்கும் கூட இலக்கு உண்டு
எதிரி என இருந்திருந்தால்
அவனை வென்று இலக்கு கிட்டும்
நண்பன் என இருந்திருந்தால்
அவனை கொண்டு இலக்கு கிட்டும்
திறமை என இருந்திருந்தால்
யாதும் இன்றி இலக்கு கிட்டும்
ஒன்றும் இல்லை என்தனிடம்
என்ன செய்து இலக்கை எட்ட

இலக்குமது வித்தியாசம்
நன்மை இல்லை தீமை இல்லை
தொடுவானம் தன்னில் எந்தன் இலக்கு
எவன் எவனோ வகுத்த வட்டத்தில்
குடும்பம் என்றும் குழந்தை என்றும்
மகிழ்ந்து நின்ற போதினிலும்
புரியாத என்னை கண்டு
கொக்கரிக்கும் பேதைகளை
கவிழ்ப்ப்து எந்தன் இலக்கு அல்ல

மாறுபட்டு அவர்களுக்கும்
நன்மை செய்ய விரும்பி நின்றேன்
அரசாழும் பருந்துகளும்
கொடுமை செய்யும் பணத்தவரும்
தவறுகளை விடுத்து நின்று
அவர் கொட்டத்தை அடக்கிடுவேன்
இதிலும் விட முக்கியமாய்
பிஞ்சுகளின் நெஞ்சத்தில்
படி இல்லை அடி
எனும் பாவம் பெற்றோர்

அவர் பிழை பொறுத்தாலும்
வேலை பணம் மட்டும் முக்கியம்
எனும் மூடர்களும் விட்டு விட்டு
இவை அனைத்தின் காரணமாம்
கோடி போட்டி உலகத்தின்
வேகத்தை குறைத்திடுவேன்

எப்படி என குழம்பி நின்றேன்
சீ குவேறா மந்திரத்தை
நான்கு முறை சொல்லி வந்தேன்
வெறி கொண்டு பொறி தட்டியது
புரட்சி ஒன்றே முடிவு என்று
அதற்கு தேவை காவு ஒன்று
அரசாழும் அறக்கர்களின்
இயந்திரத்தை உலுப்பி விட்டு

துணிந்த நெஞ்சம் இங்கே என
தோட்டாக்கள் எங்கே என்பேன்.

மூளைச்சளி – Short Film Script

INT/EXT.GENERAL MERCHANDISE SHOP.OVER THE COUNTER

The shop keeper is placing goods on the counter and two ladies, one in churidhar and other in saree are standing across outside the shop and talking to each other. Kumaran unshaven and in shirt and lungi approaches the shop.

SHOP KEEPER

டாக்டர் உங்க பொண்ணுக்கு இப்ப எத்தனை வயசு ஆகுது. வாங்க குமரன் அண்ணன். இப்ப தான் டாக்டர் மேடமும் கல்பனா அக்காவும் உங்கள பத்தி பேசிட்டு இருந்தாங்க.

DOCTOR

எப்ப பா நீங்க கல்யாண சாப்பாடு போட போறீங்க.

KUMARAN

நான் நல்லா இருக்கிறது பொறுக்கலயா. கடக்கார அண்ணன், என் ப்ரெண்ட்ஸ் எல்லாரும் பொண்டாட்டி கிட்ட அடி வாங்கி, வேல, ஸ்கூல் ஃபீஸ், பால் கணக்குனு லொள்பட்டு எதுக்கு. குழந்தைகளும் குட்டியா இருக்கும் போது தான் சந்தோஷம் அப்புறம் தொல்லைகள்.

KALPANA

இப்படி சொல்லுறவங்க தான் முதலில கல்யாணம் பண்ணுவாங்க. சீக்கிரமேய் நமக்கு விருந்து சாப்பாடு உண்டு.

DOCTOR

எண்னக்கா சீக்கிரம்னு சொல்லுறீங்க ஏற்கனவே அண்ணனுக்கு 35 வயாசவது ஆகிறுக்கும். அண்ணன் மட்டும் அந்த கடைசி வேலைஇல இன்னும் கொஞ்ச நாளைக்கு இருந்திருந்தா அவங்க வீட்டுல இந்நேரம் முடிச்சிருப்பாங்க.

KALPANA

என்ன மேடம் சொல்லுறீங்க அண்ணன் கிட்ட இல்லாத காசா அண்ணன் பேருல எவ்ளோ பிஸிநெஸ்ஸ்ல அவங்க வீட்டுல காசு போட்டிருக்காங்க. அண்ணன் டபில் டிகிரீ இன்னும் என்ன வேணும். சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணுங்க அண்ணன்.

KUMARAN

அண்ணன் ஒரு கூல் ட்ரிஂக்ஸ் 3 பாக்கெட் சிகரட் தாங்க. டாக்டர் எனக்கு வயசு இப்ப தான் 18 ஆகுது. கல்பனா அக்கா எனக்கு ஒரு கல்யாணம் இல்ல 10 கல்யாணம் பண்ண தான் ஆசை. ஆனால் எவனும் பொண்ணு கொடுக்க மாட்டேங்கூறான்.

KALPANA

சும்மா காமெடீனு பேச்ச மாதாதீங்க. நம்ம சுரேஷ் உங்கள விட சின்ன பயன் ஒரு கை இல்லாம எவ்வளவு அழகா 2 குழந்தை.

KUMARAN

என் பிரச்னை வேற அக்கா.

So saying Kumaran goes to the corner of the shop’s top step and sits there lighting a cigarette. Opposite inside a locked gate and tied to a pillar is a dog that is barking and jumping.

KUMARAN’S MIND VOICE

எல்லாரும் அந்த நாய் போல தான். உடல் ஊனம், மாற்று திரநாலி, ஆனால் உலகத்துக்கு மன பிரச்னை பைத்தியம், கேவலம். ஷாக் இல்ல மருந்து தான், ஆனா எவ்வளவு கட்டுப்பாடு, கனவு பரிப்பு.  நாம நம்ம மன பிரச்சனைக்கு முன்னாடியே வேற மாதிரி கெத்து தான், ஏ அவணானு சொல்ல, நம்ம சமூகத்த பத்தி கவல பட்டது இல்ல. இப்பவும் கெத்து. மத்தவங்க பாவம். கல்யாணம் நமக்கு, ஊஹூம், ஆனால் எல்லாரும் அவங்க கூட்டுக்குள்ள வாழுராங்க, தனிமை ….. தனிமை…. தாங்குமா…..

Kumaran stubs his cigarette and goes back to the shopkeeper.

KALPANA

குமரன் அண்ணன், என்ன பிரச்னை உங்களுக்கு சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணுங்க.

KUMARAN

அண்ணன் எவ்வளவு ஆச்சு. அக்கா எனக்கு மூளைச்சளி. அது மட்டும்னா பிரச்னை இல்லை ஆனா அதோடு அதீத மூளையும் இருக்கு. இந்த சுதந்திர தாகம் தணியாது.

Kumaran walks away from the shop. Keeping the focus on kumaran and in the background the following dialogues occur.

KALPANA

என்ன அவரு சம்மந்தம் இல்லாம பேசிட்டு போறாரு

SHOP KEEPER

நல்ல மனுஷன் ஆனா பாவம் கொஞ்சம்

The shop keeper signs with his fingers on his head.

DOCTOR

Picking up the bag and looking down murmurs

உங்கள திருத்த முடியாது. மத்த ஜாமான அப்புறம் வாங்கிக்கிடுரேன். குமரன் அண்ணன் நில்லுங்க

So saying she walks towards Kumaran’s back raising her hand. The camera that was focusing on Kumaran so far pans to the house with the dog. A little girl comes from inside of the house and unchains the dog. The dog hovers around the girl.

THE END

 

 

 

 

 

அடுத்த SUPER STAR

Tamil Jokes – 1

1. அந்த காலத்துல வர பாதயில சதாசிவத்த பாத்தேன் 2 நிமிஷம் லேட் ஆகிடிச்சுனு சொல்லுவாங்க. என் ப்ரெண்ட்ஸ் இருக்கானுங்கலே. ஒருத்தன் எங்க வந்திதிருக்கனு கேட்டா இருக்கிற இடத்த விட்டு 3 சிக்னல் தாண்டி வரேனுவான். ஒருத்தன் வீட்டுல இருந்திட்டே முக்குல இருக்கேனுவான். இது பரவாயில ஒருத்தன் கண்ணாடிய துடச்சுட்டு பாரு நான் உன் முன்னாடி தான் நீக்கெண்னு சொன்னான் பாருங்க எனக்கு ஹார்ட் அட்டாக்கே வந்துட்டு.
2. விருந்தாளிகள் வீட்டுக்கு வந்த போது என் தந்தை நாயை அறைக்குள் அடைத்து விட்டு வந்தார். பேசி கொண்டிருக்கும் போது எதற்கோ அந்த அறையை திறந்தார். வந்தவங்க   பதறி அடித்து அய்யோ நாய் ரூம் என்றார்கள். நான் உடனே ஆமாம் கரக்ட்டா நாய் ரூம் எப்டி கண்டுபிடிசிங்க அதான் எங்க அப்பா ரூம் என்றேன்.
3. ஒரு விசேஷ வீட்டுல ஒருத்தர் எப்டி அவர் திருப்பூரிலும் அண்ணன் மற்றும் அக்கா பக்கத்தில் கொய்ம்பதூரிலும் இருப்பதாக சொன்னார். இன்னொருவர் சென்னையில் தான் அன்னாநகரிலும் தங்கை பக்கத்தில் அம்பதூரிலும் இருப்பதாக சொன்னார். அனைவரும் உறவுகளில் தூரம் மிக முக்கியம் என்றனர். நானும் ஆமாம் தூரத்தை வைத்து தான் எங்கள் குடும்பமும் தங்கி இருக்கோம் என்றேன். நான் சென்னையிலும் என் அண்ணன் பெங்களூரிலும் அப்பா அம்மா தூத்துகுடியிலும் என மிக தொலைவாக இருக்கோம். ஆச அண்ணன் காஷ்மீறிலும் நான் கணியகுமபரியிலும் அப்பா அம்மா வைகுண்ததிலும் இருக்கணும்னு தான் என பெரு மூச்சு விட்டேன்.

Laughter’s Son

Resources of mind, soul and body drain,
mental laziness renders the creative pond dry,
I find no drop to fill however hard I try,
no spark of lightning, no hope for rain;

I move dead slow with tortoise brain,
never I come out of shell, I am shy,
but at times I let inhibitions fly,
I lie low, never serious, ever in playful vein;

I enjoy life and all is fun,
and I seem so to those around,
away from the pond I run,
to escape the ridicule of the hound;

I’ve chosen to be laughter’s son,
so I silence the inner sound.